GARANTİ BELGESİ, “TAHHÜTNAME” NİTELİĞİNDE OLMADIĞINDAN DAMGA VERGİSİNE TABİ TUTULAMAZ
GARANTİ BELGESİ DAMGA
VERGİSİ KANUNUNA EKLİ 1 SAYILI TABLODA YER ALDIĞI MANADA “TAHHÜTNAME”
NİTELİĞİNDE DEĞİLDİR VE BU NEDENLE DAMGA VERGİSİNE TABİ TUTULAMAZ
Danıştay 7. Daire 19.03.2012
gün, 2009/3269 E., 2012/856 K. sayılı kararı ile; Tüketicinin Korunması
Hakkındaki Kanun gereği düzenlemekle yükümlü olunan garanti belgelerinin Damga
Vergisi Kanununa ekli 1 sayılı tabloda yer aldığı manada taahhütname
niteliğinde olmadığına, dolayısıyla damga vergisine tabi tutulamayacağına hükmetti.
Vergi Mahkemesi’nin “Taahhüt, bir gerçek kişiye veya tüzel kişiye
karşı, sözleşmeli veya sözleşmesiz bir işin yapılmasının veya bir şeyin
tesliminin yüklenilmesini ifade eder. Taahhüt işlemi iltizami bir muameledir.
Tek taraflı bildirim ile taahhütte bulunulabileceği gibi muhtelif akitlerde de
karşılıklı taahhütler söz konusu olabilir. Bu bağlamda garanti belgesinin
muhteviyatında da birden fazla taahhüt yer almaktadır. Taahhütnamede,
muhteviyatında bir veya birden fazla taahhüdü barındırabilir. Ancak
muhteviyatında taahhüt içeren her belge taahhütname değildir.
Taahhütnamenin,
damga vergisine tabiiyeti, Damga Vergisi Kanununa ekli 1 sayılı Tabloda
özellikli olarak belirlenen belgeler arasında yer almasından kaynaklanmıştır. 1
sayılı Tablonun lafsından, hem şekli olarak hem de maddi olarak bir
taahhütnamenin varlığı gerektiği anlamı ortaya çıkmakta ise de Damga Vergisi
Kanunun 4. maddesi gereği şekli anlamda taahhütname olmayan bir belgenin,
mahiyetinin tazammun ettiği hüküm ve mana, bu belgenin taahhütname olarak vasıflandırılmasına
sebebiyet verebilir. Bu noktada, bir kâğıdın damga vergisine tabi olabilmesi
için temel şart, söz konusu kâğıdın bir hususu ispat ve beli etmeye yaraması ve
bu maksatla ibraz edilebilecek bir nitelik taşımasıdır. İhtilaf konusu garanti
belgesi, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun 13.maddesi
gereği, satıcı, bayi veya acenteler tarafından, tüketiciye verilmek üzere
düzenlenmesi zorunlu kılınan bir belgedir. Bu belgenin konusu garanti
yükümlülüğüdür ve garanti yükümlülüğünün koşulları, sınırları kanun ile
belirlenmiştir. Dolayısıyla garanti yükümlülüğüne ilişkin bir hususun ispatı ve
belli edilmesi için garanti belgesinin mevcudiyeti gerekmez. Bu nedenle garanti
belgesi, Damga Vergisi Kanununa ekli 1 sayılı Tabloda yer aldığı manada
"taahhütname" niteliğinde değildir.
Bu
durumda, garanti belgesinin, taahhütname niteliğinde olduğu ve bu sebeple damga
vergisine tabi olması gerektiği saiki ile ikmalen yapılan dava konusu cezalı
tarhiyatlarda hukuka uyarlık görülmemiştir.” gerekçesiyle
davanın kabulü yönünde verdiği karar, tarhiyatın haklı sebeplere dayandığı ileri
sürülerek idarece kararın bozulması talebiyle temyiz edilmiştir.
Danıştay, Vergi
Mahkemesi’nin kararının dayandığı hukuki sebepler ve gerekçelerini uygun
bularak temyiz istemini reddetmiş ve Vergi Mahkemesi kararını onamıştır.
İndir