SOMUT TESPİT VE VERGİ KAYITLARINA GÖRE KARAR VERİLEBİLECEKKEN VARSAYIMA DAYALI HÜKÜM İSABETSİZDİR

Danıştay 4. Daire 05.03.1999 gün, 1998/2139 E., 1999/833 K. sayılı kararı ile somut tespit ve vergi kayıtlarına göre karar verilebilecekken varsayıma dayalı hüküm isabetsizdir hükmetti.

“…Mali polis tarafından sahte fatura düzenlediği belirlenen şahsın, gerçek mal alım-satımına dayanmaksızın, komisyon karşılığı fatura düzenlediği yolundaki ifadesi esas alınarak, bu şahsın davacı şirket adına düzenlediği faturanın da gerçek olmadığı sonucuna varılmış, işlemlerinin incelenmesi için defter ve belge isteme yazısının tebliğ edilememesi üzerine takdir komisyonunca fatura bedeli esas alınmak suretiyle belirlenen matrah üzerinden tarhiyat yapılmıştır. Dosyada bulunan sanık ifade tutanağında; davalı şirket yetkilisi, kendilerine fatura düzenlediği ileri sürülen şahsı tanımadığını ve kendisinden mal alımında bulunulmadığım, kayıtları arasında böyle bir fatura olmadığını belirtmiş, aynı tarih ve numaralı fatura ile ...'tan mal alımında bulunulduğunu ifade ederek, faturanın bir örneğini dosyaya eklemiştir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nda öngörülen usul ve esaslara göre tarhiyat yapılabilmesi için vergiyi doğuran olayın gerçeğe en yakın şekilde ortaya konulması ve bununla ilgili somut kanıtların açıklıkla saptanması zorunludur. Olayda, fatura düzenleyen şahsın ifadesinin tek başına ispatlama vasıtası olarak kullanıldığı, bunun dışında hiç bir inceleme ve araştırma yapılmadan matrah farkı bulunduğu anlaşılmaktadır. Türk vergi sisteminde, sadece ifade dışında, olayla ilgili başkaca kanıtlar bulunmadan, varsayıma dayalı olarak tarhiyat yapılması mümkün bulunmamaktadır. Dosyaya sunulan faturada, mal satan şahsın adresi ve mükellefiyet numarası bulunmakta olup kendi kayıtları arasında sözü edilen faturanın bulunup bulunmadığı araştırılıp, vergi kayıtlan incelenebilecekken, somut bir tespit olmaksızın sadece sahte fatura düzenlediği ileri sürülen şahsın mali polisteki ifadesine dayanılarak varsayımla yapılan tarhiyatta ve mahkemece bu tarhiyata karşı açılan davanın reddinde isabet görülmemiştir…”